Mis Gibi Kokarken Sokaklar ...

Bu yazının başlığını 'Anason Kokarken Sofralar' nakaratlı şarkıdan aldım. Aslında çaldım ama çaldım dersem Müyap bizi öper.
Neyse ... Demeye çalıştığım şey özünde şudur . Aynı Zakkum'un şarkısındaki hüznü yaşıyor gibiyim bu yazıyı yazarken. Eskiden - eskiden diyorum ama çok önceden değil - daha yakın bir zamana kadar sokaklarda çocuklar cıvıl cıvıldı , kadınlar sadece dedikodu yapmazlardı. Yemek yaparlar konu komşuya ikram ederlerdi. Sokaklardan geçerken nefis ev yemeği kokularını alırdık.

Ama şimdi o nesil yavaş yavaş kayboluyor. Dedikodudan öteye geçemeyen mahalle halkı , gitgide sunileşen yiyecekler gibi ruhlarını da sunileştirdiler. Artık çocuklar sokağa çıkmaz oldu. -Steve Jobs iyi bir iş mi yaptı yoksa bir bilinci mi öldürdü tartışılır.- Mis Gibi idi o sokaklar.. Şimdi ise pis. Sokaklar kaderine terkedilmiş , ilgilenen yok ama belediye yine de çalışıyor.